کد مطلب:26098 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:36

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

تفاوت علم طبيعي (معمولي) با علم لدني كه ائمه و پيامبران دارند در چيست؟

كسب دانش از راه تحصيل و تعليم و تعلم، مدرسه و كتاب و تمرين و مطالعه را علم معمولي گويند ولي علم لدني ـ دانشيستكه با تهذيب نفس و طي مسير تكامل و رسيدن به حضور حضرت دوست و نوشيدن آب علم دانش از سرچشمه علم و دانش و ادراك شهودي معارف عقلي علمي عرفاني از نزد پروردگار را علم لدني گويند كه ويژه كاملترين انسانهاست.

علم او لدني است؛ يعني دانش او از مقام لدن و از نزد خداوند متعال گرفته شده است. علم لدني از سنخ علوم ديگر نيست كه در كنار آنها بيايد و با آنها سرشماري بشود و مثلاً بگويند: علم فقه، اصول، ادبيات، تفسير، تاريخ، جغرافيا و علم لدني.

علم لدني مانند ساير علوم، داراي مسائل و موضوع و محمولي نيست، بلكه علمي شهودي و حضوري است، علمي است فراموش نشدني، حقيقتي است كه روح انسان با آن آميخته شده و از وجود انسان جدا نمي شود، پس اگر معارف عقلي از راه تصور و تصديق و دانش حصولي به دست آيد علم لدني نيست و اگر سالك صالح به مقام لدن و نزد خدا برسد و از نزد او شهوداً حقيقتي را ادراك كند، چنين دانشي لدني است. در سورة مباركة واقعه مي فرمايد: إنه لقرآن كريم في كتاب مكنون لايسمه الا المطهرون (1)

قرآن كريم در كتاب مكنون و پوشيده اي است كه جز مطهران، كسي نمي تواند آن را مس كند. مقصود از مس در اين كريمه، مطلق ارتباط و تماس معنوي است، و مطهران را خداوند در آية كريمة ديگري چنين معرفي مي كند: إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا (2)

اهل بيت عصمت و طهارت، و عترت پاك و مطهر رسول اكرم (ص) همان مطهران هستند و به آن مرحلة عاليه راه دارند، به مقام لدن بار يافته و حقيقت قرآن را دريافته اند.







منابع و مآخذ:

1ـ سورة واقعه، آيات 77ـ79

2ـ سورة احزاب، آية 33

كتاب مكاتبه و انديشه10، ص150